Joaquín Sorolla bezocht Jávea voor het eerst in 1896. Zijn verbazing over de schoonheid en het verschil van de kustlijn met die van Valencia blijkt uit een telegram dat hij bij aankomst naar zijn vrouw stuurde en in een volgende brief:

"Sublieme Jávea, immens, het beste dat ik ken om te schilderen ... Ik blijf hier een paar dagen. Als je hier was, twee maanden." En:"

Dit, Xabia, heeft alles wat ik zou willen en meer, en als je kon zien wat ik voor mijn hut heb, zou je geen woorden hebben om het te prijzen; Ik zwijg over de emotie die me nog steeds grijpt; stel je voor, mijn huis is in Monte Carlo zelf; Dit alles is een gekke droom, net als wonen op zee, aan boord van een groot schip. Je hebt een grote fout gemaakt door niet te komen! ! Je zou zo blij zijn... je zou veel plezier hebben! [...] dit is de plek waar ik altijd heb gedroomd, zee en bergen, maar wat een zee! ".

In 1898, 1900 en 1905 keerde hij terug naar Jávea om te schilderen.

In dit dorp zijn er veel plaatsen waar je op dezelfde manier naar de zee en de rotsen kunt kijken als de schilder, wist je dat er een straat is die zijn naam draagt? Raad eens waar ...

(https://artsandculture.google.com/asset/rocks-at-j%C3%A1vea-the-white-boat-joaqu%C3%ADn-sorolla-y-bastida/lAHXB0l_GESjZg?hl=nl)